Wie het nieuws een beetje volgt, weet dat er hier in Haiti op dit ogenblik veel manifestaties zijn tegen de beslissing om enkel Jude Célestin en Mirlande Manigat door te sturen naar de tweede ronde van de presidentsverkiezingen. Michel Martelly, die op de derde plaats eindigde, valt dus uit de boot. Maar de kale en in volkse buurten bijzonder populaire zanger Martelly zal en moet de nieuwe president worden. Dat vinden dus een pak van de betogers die gisteren de hoofdzetel van de partij van Jude Céléstin in brand staken. Na de betoging kwam er een tegenbetoging, en nu zit iedereen tegen elkaar te roepen en te schelden en (soms) te schieten. Alle wegen zijn geblokkeerd en omdat voedselbevoorrading onmogelijk is, zijn alle winkels gesloten. Alle ambassades zijn gesloten. Alle kantoren zijn gesloten, ook het kantoor waar ik werk.
Ik zit al drie dagen thuis. Hier in ons doodlopend straatje merken wij niet veel van al die onrust. Maar een mens moet toch iets doen? Gelukkig heb ik net vorige week samen met journalist Chris De Stoop één van de partnerorganisaties van Broederlijk Delen bezocht. Chris gaat drie verhalen schrijven voor Knack en ik filmde het reilen en zeilen van Iteca, een organisatie die zich vooral focust op enkele boerengemeenschappen in de bergen. De beelden en de interviews staan op mijn computer, dus kon ik me de afgelopen dagen bezig houden met die montage.
En toen dat klaar was, ging ik naar de kapper. Die vond ik op een kilometer van ons huis. Op straat was nauwelijks een auto te zien. Alle winkels zijn dicht. Iedereen loopt te voet, jongens voetballen op de anders zo drukke straat. Ik zag geen barricades. En ook geen blanken. En de kapper? Die trimde en trimde en trimde. Tot ik stop zei.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.