Goei wei

Ook al heb ik een appartement gehuurd vanaf begin oktober, lukt het me maar niet om te verhuizen. Ik ben zelfs nog niet één keer gaan kijken naar mijn appartement. Ik begrijp zelf niet zo goed waarom alles hier zo moeilijk is. Een bed kopen... dat zijn in totaal twee bezoeken aan de bank en drie bezoeken aan de winkel waar ze het bed verkopen. Eindelijk hebben ze gisteren het bed geleverd op het adres waar ik ga wonen. Nu blijken de poten te ontbreken...

Tot nader order verblijf ik in het huis van Ronald en vorig weekend had ik tijd genoeg om enkele foto's van de familie, het huis, de hond Zig en de straat te maken. Dit, moet je weten, is een woning van een gezin waar beide ouders werken. De woning ligt tamelijk rustig, maar alles is eigenlijk rustig als er geen electriciteit is. We gaan meestal om half tien slapen en staan om kwart voor vijf op. Een ritme dat ik niet van plan ben aan te houden zodra ik in mijn appartement zal wonen...

En dan denk ik soms: wat staan wij met z'n allen toch op een goei wei. We weten het alleen niet.

De foto's:

De straat, genomen aan de poort voor het huis.

De voorzijde van het huis.

Zicht vanaf het dak, waar de was op de lijn te drogen hangt.

Welkom in de living.

Foto's van de gezinsleden, waaronder de inwonende moeder en schoonmoeder. Wasjes worden hier uiteraard met de hand gedaan, en omdat er geen electriciteit is en het gasvuur ook stuk is gegaan, koken én strijken we op houtskool.