Ons huis is waar het blauwe bolletje staat. Zo'n vier kilometer in vogelvlucht van de zee, maar ik zou bijgod niet weten hoe ik daar ooit zou kunnen geraken.
De coördinaten voor Google Earth zijn:
18°32'23.11" N
72°17'04.82" W
Huizen in Haïti hebben rare attributen die huizen in België niet hebben. Ik toon enkele typische voorbeelden die ik in ons huis fotografeerde.
De ramen zijn niet het soort ramen die wij thuis hebben. Ramen zijn korte stukjes glas die horizontaal boven elkaar worden geplaatst, en met een hendeltje kan je die dan naar believen in elke stand tussen 'open' en 'dicht' zetten. Aan de buitenkant staat er een muggengaas tegen en verder heeft elk raam ook een metalen traliewerk om eventuele dieven af te schrikken.
Elke kamer heeft een ventilator. We zijn ondertussen bijna december en daardoor koelt het 's nachts voldoende af en heb je die niet nodig, maar overdag zetten we hem toch vaak op. Vanaf maart - zo heeft de huisbaas beloofd - zou er een heuse airconditioning komen op elke slaapkamer. Ik ben benieuwd...
Elk bed heeft een muskietennet. Dat zou niet nodig zijn indien elke deur en elk raam in huis een muggengaas zou hebben, maar de toegang beneden en het raam beneden bieden geen bescherming tegen muggen dus raken ze toch nog binnen.
Wij hebben geen aansluiting op water van de stad. Wat we wel hebben, is een collector die al het regenwater verzamelt in een betonnen put beneden. Maar om druk op het water te krijgen, sturen de pompen die je op de foto hieronder ziet het water uit die put naar twee 'chateaux de l'eau' die boven op het dak staan. Die 'Chatodo' zie je op de foto daaronder.
Onze waterpompen werken enkel als de stad stroom levert. Maar vermits de beide 'chateaux de l'eau' op ons dak een behoorlijk reservoir zijn, komen we altijd wel een dag of drie, vier toe eer ze leeg zijn. Als er dus drie dagen na elkaar geen stroom is, moeten we met een emmer het water uit de put beginnen scheppen en naar boven dragen en dan douchen op de oude manier: met een tuil het water over je heen gieten.
De inverter. Dat is het bakje dat je hieronder ziet. Samen met de batterijen (foto daar onder) zorgt de inverter voor de verdeling van stroom in huis indien de stad geen stroom levert. Toen we hier in oktober in trokken, was er maar een uur of twee per dag stroom. Nu is er al bijna zes uur per dag stroom!
Geen stroom van de stad? Geen probleem. De inverter zorgt ervoor dat de acht batterijen voortdurend worden opgeladen en met die batterijen kan je alle lichten in huis en de computers en de ventilatoren even aan de praat houden. Wat niet werkt op deze batterijen zijn dus de pompen voor de waterreservoirs, de koelkast (te hoge piekspanning bij aanslaan van thermostaat), de microgolfoven en het strijkijzer. De batterijen houden het een dag of twee uit - in functie van het gebruik - en daarna is er niets meer. Allicht komt er binnen een week of twee ook nog een generator bij. Met dat machien hebben we dus een backup van de backup. In Haiti moet je altijd een plan B hebben...
Hieronder zie je het lampje van de stroom. Als dat brandt, levert de stad stroom. Als het niet brandt, valt de koelkast uit. Stoppen de regenwaterpompen. En stopt het lampje dus ook.
Hangsloten. Hopen hangsloten. We hebben er 2 aan de poort buiten, 2 aan de deur beneden, 1 aan de deur van Lies en Joe hun kamer naar het terras, 2 aan de deur van mijn kamer naar het terras, en 1 aan de deur naar het grote terras aan de living. We zijn dus s'avonds letterlijk opgesloten. Niemand geraakt binnen, maar zelf geraken wij ook niet zomaar op 1, 2, 3 buiten. Langs het raam gaat ook al niet, want voor elk raam zit dus traliewerk.
Elk huis heeft als ultiem afschrikmiddel ook nog een prikkeldraad rond de ommuurde tuin. Dit is niet het soort van prikkeldraad waar je thuis een koe mee van straat houdt, nee dit is spul waar je diezelfde koe mee zou kunnen afslachten. Ik weet eigenlijk niet hoe die spullen worden aangebracht. Wie doet dat en vooral: hoe ziet die mens er (nog) uit?
Omdat we enkel regenwater hebben - en daar chloor aan toevoegen tegen algen en muggenlarven - moeten we ons drinkwater aankopen. Dit zijn hervulbare kruiken waar we een pompje op gezet hebben. Een kruik vullen kost iets meer dan een euro. Maar het probleem is niet de prijs, wel het transport. Hiermee wil je niet op een taptap zitten (nog zo een slecht idee dat ik zelf heb uitgeprobeerd is met een doos van 12 eieren een taptap nemen). We moeten altijd hopen dat iemand eens met ons en met onze lege kruiken naar een winkel wil rijden. Er rijden ook vrachtwagens rond die thuis je kruiken komen vullen, een beetje het stijl vrachtwagen dat in Belgie thuis mazout komt leveren, maar er gaan geruchten dat dit water niet altijd van goede kwaliteit is en in deze tijden wil je maar beter geen risico nemen.
Hans,Heel mooie en duidelijke informatie. Het is wel van je plan trekken daar maar het lijkt mij ook boeiend. Heb jij dit werkelijk doorgestuurd om 5:24 plaatselijke tijd of wat moet ik daaronder verstaan ?
BeantwoordenVerwijderenpapa